Gereformeerde kerk te Vlissingen herdacht oorlogsslachtoffers in gedenkboekje

Het is 5 november. In het jaar 1940 komen op die datum Jan van den Driest en Maria Geertruida van den Driest-de Boo van Uijen om het leven bij een geallieerd bombardement in Vlissingen (Koudekerkscheweg Zuid 4A).

De Gereformeerde kerk te Vlissingen, waartoe zij behoorden, bracht na de oorlog een boekje uit, waarin herinneringen aan de oorlogsjaren zijn verzameld. Het heet De kerk in stormgetij en bevat een beschrijving van de geschiedenis van de Petruskerk aan de Paul Krugerstraat, en van het kerkelijk leven vóór en na de bevrijding.

Het echtpaar Van den Driest staat vermeld in de lijst met oorlogsslachtoffers uit de gemeente. Ook is een stukje opgenomen over de dominee destijds, Ds. G. Smeenk (1904-1971), die van 1935 tot 1945 predikant was in Vlissingen. Na het ongeluk namen hij en zijn vrouw twee kinderen van het omgekomen echtpaar in huis: “Wie in de gemeente zou ’t vergeten zijn, dat hij twee weezen, die op ’t onverwachts vader en moeder bij een bombardement verloren hadden, tot zich nam! ’t Was een heele opoffering maar Ds. en Mevrouw Smeenk meenden dat zij in Gods weg waren, wanneer zij die taak op zich namen.” (De kerk in stormgetij, blz. 23).

De jongste zoon, Anthon van den Driest (1934-2019), groeide op als pleegkind bij het echtpaar Aarnoutse-Jasperse.

Oud-donateur van de Stichting Aart Walraven uit Zoutelande kreeg een exemplaar van De kerk in stormgetij ten geschenke. Hij oordeelde dat dit exemplaar, dat overigens in uitstekende staat verkeert, het beste thuishoorde bij de nakomelingen van Anthon, met wie hij al vanaf de jaren zeventig een vriendschapsband onderhield. Zodoende schonk hij het aan diens kinderen. Hij overhandigde het boekje aan secretaris Marcel, die hem hiervoor zeer erkentelijk is.

Van den Driest vermeld in boek over Nederlandse baggeraars

Jan van den Driest in 1978 bij de bekendmaking van de fusie tussen Volker en Stevin (Foto: Leo van Velzen)

Vorige maand verscheen het boek Grondleggers: Het verhaal van de Nederlandse Baggeraars, van de hand van Joke Korteweg. Daarin beschrijft de maritiem historica de geschiedenis van deze oer-Hollandse sector.

Ook Drs. Jan van den Driest (1925-2002) komt voor in het boek. Hij werd in 1977 bestuursvoorzitter van de Adriaan Volker Groep, die het jaar daarop fuseerde met de Stevin Groep tot het beursgenoteerde bouw- en baggerbedrijf Koninklijke Volker Stevin. Van den Driest leidde die onderneming tot zijn vertrek eind 1980.

In 1999 nam Jan van den Driest het initiatief tot de oprichting van onze familiestichting. Hij was tevens de eerste voorzitter.

Een ander bedrijf dat prominent in het boek wordt besproken is baggermaatschappij Koninklijk Van Oord. Saillant detail is dat Jans oudste zoon, Carel van den Driest, twaalf jaar lang lid was van de Raad van Commissarissen van dat bedrijf, waarvan tien jaar als voorzitter. It’s All In The Family!

Het boek werd onder andere besproken in Trouw en op de website Geschiedenis-winkel. Via Google Books zijn enkele bladzijden te lezen.

 

Joke E. Korteweg
Grondleggers. Het verhaal van de Nederlandse Baggers
Uitgeverij Balans
9789460039287 (hardcover), 336 pagina’s
Verschijningsdatum: 22/11/2018

 

Marcel is helemaal wèg van Coosje

Marcel toont het kleurenportret van Coosje Busken tijdens de boekpresentatie in het Gemeentearchief in Vlissingen

Nee, zij is helemaal geen familie van hem, maar tòch heeft Marcel van den Driest (1967) zich meer dan drie jaar met haar beziggehouden: Coosje Busken uit Vlissingen. Zij leefde van 1759 tot 1841 en maakte als 13-jarige indruk door haar kennis van de klassieke talen. Eind 19de eeuw werd in Vlissingen een straat naar haar genoemd. Haar leven en nakomelingen zijn nu geboekstaafd in ‘Lieve eige Coosje’.

Als genealoog is Marcel in allerlei families geïnteresseerd. Het idee voor dit boek is gebaseerd op de parenteel van Michiel Adriaansz. de Ruyter. Een parenteel is een overzicht van alle nakomelingen van een ouderpaar. Zouden er niet van méér Vlissingers zo’n genealogie zijn op te stellen? Zo kwam hij uit op Coosje Busken, de hartsvriendin van schrijfster Betje Wolff.

In de Provinciale Zeeuwse Courant van maandag 26 november stond een artikel over het boek van de hand van Jan van Damme.

PZC, 26 november 2018